DALI

ต้าหลี่เคยเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรน่านเจ้า ซึ่งเป็นอาณาจักรของชาวไป๋ในราวศตวรรษที่ 8-9 ต่อมาได้เป็นเมืองหลวงของอาณาจักรต้าหลี่ในปี พ.ศ. 1480 - 1796 และยังเป็นศูนย์กลางการเคลื่อนไหวของกลุ่มกบฏชาวจีนมุสลิม (จีนฮ่อ)ระหว่างปี พ.ศ. 2399 - 2406
เรามาถึงต้าลี่ช่วงบ่ายแก่แล้ว ตอนที่ลงจากรถบัสคันเล็กๆ ออกจากสถานีก็เดินเลี้ยวซ้าย เดินจนถึงไฟแดงก็ข้ามถนนไปขึ้นรถสายแปดได้เลยค่ะ

ค่ารถเมล์ 1 หยวนตลอดสาย อากาศสบาย ไม่ร้อนเหมือนบ้านเรา

ตอนที่ลงกู่เฉิน หรือ เมืองเก่า เราเดินหาเกสเฮาส์กันไกลมากจนเจอหน้าม้าคนหนึ่งพาเราไป แต่ค่าห้องที่เธอบอกกับตอนที่ไปดูต่างกันเยอะเหมือนกัน แต่ฝนตกก็เลย โอเคไปตามนั้น

ถนนสายหลักกลางเมืองก่า เดี๋ยวเราจะพาเที่ยวรอบก่อนแล้วกันว่าเขามีไรบ้าง

บรรดาผักสดทั้งหลาย ที่วางขาย ทอด ผัด ต้ม ชี้เอาได้เลยค่ะ

ตามถนนสายต่างๆ ก็จะขายของที่ระลึกกันค่ะ

ชามนี้ แปดหยวน อร่อยมากค่ะ หาได้ตามร้านอาหารในย่านนี้ค่ะ

ร้านปิ้งย่าง ราคา ประมาณไม้ละ หนึ่ง หยวน

กินเสร็จก็เดินเล่นยามค่ำคืน อันนี้เป็นประตูด้านเหนือค่ะ

เกือบทุกร้านอาหาร ขายเครื่องดื่ม จะมีดอกลิลลี่วางไว้ กลิ่นหอมทุกครั้งที่เดินผ่าน

ซอยนี้สุดซอยจะขายเครื่องดื่ม และมีดนตรีสดเล่น ตรงกลางก้เป็นลำธารไหลผ่านค่ะ สวย ชื่นตาค่ะ

Luang Prabang

ตีตั๋วจากเกสเฮาส์ไปขึ้นรถที่สถานีไปเหนือ ตามปกติสามารถไปที่ขนส่งได้โดยสกายแลป แต่เราแนะนำว่าถ้าเวลาน้อยก็จองจากบริษัททัวร์ หรือที่พักแล้วกัน แพงกว่าราคาปกติ แต่เทียบแล้วก็ไม่ทำให้เสียเวลามาก
แต่ของเราจองจากทัวร์ แต่ทัวร์ลืมมารับ ต้องโทรตาม ฮาค่ะ

รถออกตอน สิบโมงเช้า รูปนี้ถ่ายจากบนรถ ชื่นตาจัง

ถนนหมายเลข 13 จะคดโค้ง เวียนหัวมาก รถจอดให้ทานข้าวระหว่างทาง เราเอาหางตั๋วแลกข้าวได้ค่ะ
สุดท้ายก็มาถึง หลวงพระบางค่ะ เรานั่งสามล้อเข้า ประมาณ 50 บาทต่อคน

ถึงค่ำแล้ว เราเลือกเรือนพักบุปผา ถนน ศรีสว่างวงศ์ ราคา ประมาณ 50000 กลีบ เป็นห้องพัดลม เดินหาอยู่นาน ทั้งที่ความจริงอยู่ในถนนเมนเลยแหละค่ะ ห้องขนาดเล็ก แต่มีที่ตากผ้าข้างนอกให้ เสียอย่างเดียวเสียงจากด้านนอกดังมาก และมีกลิ่นทำกับข้าวลอยมาตลอดเวลาจากบ้านข้างๆ

เราเช่าจักรยานเที่ยวกันค่ะ ราคาก็ประมาณวันละ 100 กว่าบาทค่ะ

ริมโขง

วัดชียงทองถูกสร้างขึ้นในรัชสมัยพระเจ้าไชยเชษฐาธิราช หลังจากสร้างวัดนี้ไม่นานพระองค์ก็ทรงย้ายเมืองหลวงยัวัดเชียงทองถูกสร้างขึ้นในรัชสมัยพระเจ้าไชยเชษฐาธิราช หลังจากสร้างวัดนี้ไม่นานพระองค์ก็ทรงย้ายเมืองหลวงไปยังนครเวียงจันทน์ และวัดนี้ยังได้รับการอุปถัมภ์ดูแลจากเจ้ามหาชีวิตสว่างวงศ์และเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวัฒนางน

ครเวียงจันทน์ และวัดนี้ยังได้รับการอุปถัมภ์ดูแลจากเจ้ามหาชีวิตสว่างวงศ์และเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวัฒนาววนน

วัดเยอะมาก ออกจากวัดเชียงทองเราก็ขี่จักรยานเลาะริมโขงไปทางที่ทางรถไฟค่ะ

เป็นทางรถไฟข้ามน้ำโขง

ข้ามสะพานนี้ไป จุดหมายคือยอดเจดีย์ที่เห็นนั่นเลย

ทางขึ้น ร่มเย็นมาก ข้างในเป็นประวัติและรูปเขียนตามฝาผนังในเรื่องของศาสนาพุทธค่ะ เราไม่ได้ถ่ายรูปมา แล้วจะมีแม่ชีคอยดูแลอยู่ เงียบสงบดีเลยค่ะ

ภูสี

ช่วงเย็นขี่รถย้อนกลับมาขึ้นภูสี เพื่อรอชมพระอาทิตย์ตกดินค่ะ

ทางขึ้นภูสี

มองจากยอดภู เห็นวัดที่เราขี่ไปมาไกลๆ

มุมนี้ใครมา ต้องนั่งขึ้นไปถ่ายรูปกันค่ะ

ดอกไม้ที่ซื้อมาจากด้านล่าง ไว้ไหว้พระ สาธุค่ะ

ตลาดมืดเรี่มแล้ว

Vientiane

เราออกเดินทางจากกรุงเทพ โดยรถแอร์อุดร เพื่อที่จะมาลงหนองคาย ออกจากกรุงเทพประมาณ 21 น ราคาตั๋ว ป 1 ประมาณ 700 บาท ถึงหนองคายประมาณ ตีห้า กว่า การจะเดินทางไปลาว มีหลายวิธีมาก จะเลือกที่นั่งสามล้อไปเอง หรือ จะรอ รถที่จะไปเวียงจันทร์เลยก็ได้ ราคา 55 บาท แต่เราไปถึงเช้ามาก ก็เลยนั่งตุ๊กไปเอง ตกคนละ ห้าสิบบาท ด่านเปิด 6 เช้า ไปถึงก็ทำวีซ่าสำหรับคนต่างชาติ แต่คนไทยสามารถแสตมได้เลย แต่มีค่าเหยียบแผ่นดินด้วย และ ก็ต้องเพิ่ม 20 บาท เขาบอกว่า สำหรับเขามาทำโอ งงเนอะทำไมมาเก็บกับนักท่องเที่ยวเพราะวันหนึ่งคนเดินทางเข้าเยอะมาก เงินที่เอาไปก็ไม่มีใบเสร็จ เฮ้อ ข้อควรระวังเจ้าหน้าที่ผู้หญิงสาวหน้าตาดีที่ตรงทำวีซ่า ในนั้นเห็นอยู่ไม่กี่คน ครั้งแรกผู้หญิงมีอายุ บอกเรามาว่าราคา สำหรับต่างชาติ เรายืนยันที่จะจ่ายเป็นดอลล่า เพราะถ้าจ่ายเป็นเงินไทยจะแพงกว่า ช่วงเรารอนานมาก สักพักผู้หญิงคนที่เราว่า ก็จะเก็บค่าวีซ่า แต่ราคาที่เธอบอกมาต่างกัน 200 กว่าบาท เราก้เลยเถียงไปว่า
ราคาที่พี่อีกคนบอกมาถูกกว่านี้ เธอทำหน้าไม่พอใจ และไม่พุดกับเราอีกเลย เสียความรู้สึกไปอย่างมาก เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปเธอมา หลังจากนั้นทำให้เราพลาดรถที่จะเข้าเวียงจันทร์ เราเลยนั่งรถสามล้อเข้าไป 200 บาท ราคาแพงอยุ่เพราะเรารู้มาว่า รถที่นั่งไปหลายๆคนคนละ 20 บาทเอง

 หน้าด่าน

เลยจากด่าน เราก็จ้างรถพี่คนนี้เข้าตัวเมืองค่ะ นั่งนานอยุ่ปกติเราเหมา แต่พี่เขาก็จอดแวะรับคนอื่นด้วยเอาเงินเพิ่มเป็นสิ่งที่ไม่ดีเลย เราอ่ะโกรธ แต่ก็พยายามข่มใจค่ะ หลังจากนั้นเราก็หาที่พักริมโขง แต่เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปที่พักเลย เพราะเหนื่อย ห้องที่เราพักราคาประมาณ 500 กว่าบาท สภาพพอใช้ได้ไม่สะอาดเท่าไหร่ มาเที่ยวกันเลยดีกว่าค่ะ

แม่น้ำโขง

หอพระแก้ว

พระเจ้าไชยเชษฐาธิราช ทรงสถาปนาเวียงจันทน์ขึ้นเป็นราชธานีของอาณาจักรล้านช้าง เมื่อ พ.ศ. 2103 ครั้นเมื่อล้านช้างเสื่อมอำนาจลง ในปี พ.ศ. 2250 เวียงจันทน์กลายเป็นอาณาจักรอิสระ เรียกว่า อาณาจักรล้านช้างเวียงจันทน์ จนกระทั่งถึงปี พ.ศ. 2321 เจ้าพระยาจักรีของไทย (ในสมัยกรุงธนบุรี) ยกทัพมาปราบดินแดนลาวทั้งหมด อาณาจักรเวียงจันทน์ตกเป็นประเทศราชของไทยนับตั้งแต่นั้นมา

พ.ศ. 2369 เจ้าอนุวงศ์ กษัตริย์แห่งเวียงจันทน์องค์สุดท้ายพยายามรวบรวมกำลังเพื่อก่อการกบฏและกู้ชาติจากไทย รัฐบาลไทยจึงส่งกองทัพยกขึ้นมาปราบปรามเมืองเวียงจันทน์ และจับเจ้าอนุวงศ์ไปลงโทษที่กรุงเทพ ส่วนเมืองเวียงจันทน์นั้นถูกทำลายย่อยยับ เหลือรอดเพียงแต่พระอารามสำคัญไม่กี่แห่ง เช่น หอพระแก้ว วัดสีสะเกดเท่านั้น

พ.ศ. 2436 ดินแดนลาวตกอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศส เวียงจันทน์ถูกกำหนดให้เป็นศูนย์กลางการบริหารการปกครองของลาวในอาณัติของฝรั่งเศสในปี พ.ศ. 2442 ต่อมาเมื่อประเทศลาวประกาศเอกราชจากฝรั่งเศส ก็ได้กำหนดให้กรุงเวียงจันทน์เป็นเมืองหลวงของลาวสืบต่อมาจนถึงทุกวันนี้

ด้านนอก มีพระพุทธรูป อยู่รอบๆ หลังจากกราบพระเสร็จ เราก็เดินข้ามถนน เป็นวัด สีสะเกด

หลังจากออกจากวัด เราเดินย้อนมาทางเดิม แล้วเดินเลี้ยวซ้ายออกทาง แม่น้ำโขงเราจะเจอกับ สวน และมีที่ออกกำลังมากมาย แดดเปรี้ยงแต่ชาวลาวก็ยังมาออกกำลังกายกันเยอะเลยค่ะ

ทางเดินริมน้ำโขง ตอนเย็นน่าจะเดินสบายๆ

ร้อนจัด ขอแวะนวดแปปหนึ่งค่ะ นวดลาว ชั่วโมงละ 200 บาท ร้านนวดมีอยูหลายที่ ที่ริมโขงค่ะ
นวดเสร็จขอดื่มกาแฟสักแก้วที่ร้าน ฝรั่งเศลค่ะ

จากริมโขง เราเหมาสามล้อไปพระธาตุหลวง ราคา ประมาณ 150 บาท พอไปถึงก็เห็นพระธาตุอยุไกล ต้องเดินเข้าไปน่ะค่ะ 

พระธาตุหลวง

พระธาตุหลวง หรือ พระเจดีย์โลกะจุฬามณี นับเป็นปูชนียสถานอันสำคัญยิ่งแห่งนครหลวงเวียงจันทน์ และเป็นศูนย์รวมใจของประชาชนชาวลาวทั่วประเทศ ตามตำนานกล่าวว่าพระธาตุหลวงมีประวัติการก่อสร้างนับพันปีเช่นเดียวกันพระธาตุพนมในประเทศไทย และปรากฏความเกี่ยวพันกับประวัติศาสตร์ของดินแดนทางฝั่งขวาแม่น้ำโขงอย่างแยกไม่ออก สถานที่นี้ถือได้ว่าเป็นสัญลักษณ์สำคัญอย่างของประเทศลาว ดังปรากฏว่าตราแผ่นดินของลาวที่ใช้อยู่ในปัจจุบันนี้มีรูปพระธาตุหลวงเป็นภาพประธานในดวงตรา

วันนี้มาถึงพระธาตุปิดแล้วค่ะเพราะเลย ห้าโมงเย็น แล้วเลยไม่ได้เข้าชมด้านในเลย ขากลับเราเลยเดินกลับไปริมโขงกันค่ะ แต่ว่าไกลม๊ากกก 

ริมโขงยามเย็น

จะเห็นได้ว่า ริมฝั่งโขงกำลังพัฒนา มีก่อสร้างถนนเพิ่มขึ้นเยอะเลย